“Namaz kılmıyorum ama benim kalbim temiz”, “İbadet etmiyorum ama kimseye kötülüğüm de dokunmuyor”, “Kalbim temiz yetmez mi?”, “benim içim temiz” gibi cümleleri duymayanınız yoktur.
Allah’ın rahmeti, bereketi, mağfireti ve hidayeti üzerinize olsun sevgili kardeşim. Müslüman olmak, bir kaideler zincirini kabul etmiş olmaktır ve o kaidelerin çerçevesi de kitabımız Kur’an-ı Kerim’de çizilmiş; efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (S.A.V) tarafından da sünnetler ile tarif edilmiştir. İslam ile şereflenmiş bir kişinin yapması gereken vazifeler varken, “ama kalbim temiz” diyerek ibadetlerden uzak kalması mantıklı mıdır? Tabi ki değil. Gelin bunu kısaca açalım.
İslam’ı kabul etmiş, Müslüman olarak bir duruşa sahip olmuş her bireyin yapması ve yapmaması gereken hususlar vardır. Misal, namaz kılmak. Farz olan namazları kılmayıp “ama kalbim temiz” bahanesine sığınmak sadece kendini kandırmaktır. “Ama benim içim temiz” diyerek ibadetlerden uzak kalanlara bakın Kuran-ı Kerim’de nasıl hitap edilmiş:
Necm Suresi – 32 . Ayet Tefsiri:
“Göklerde ve yerde ne varsa Allah’ındır. Sonunda O, kötülük yapanlara işlediklerinin cezasını verecek; iyilik yapanları, ufak tefek kusurlar hariç, büyük günahlardan ve çirkin işlerden kaçınanları ise daha güzeliyle ödüllendirecektir. Şüphesiz rabbinin bağışlaması çok geniştir. Sizi topraktan yarattığı zamanki halinizi de, annelerinizin karınlarında cenin olarak bulunuşunuzu da en iyi bilen O’dur. Şu halde kendinizi temize çıkarmayın! Kimin günahtan sakındığını en iyi bilen O’dur.”
Her Müslümanın vazifesi ibadetlerini eksiksiz, huşu içinde ve tam teslimiyetle yapmaktır. Namaz kılan ancak yanlış işlere karıştığını gördüğünüz kişileri ikaz ediniz, bu yanlışlarından ötürü onları kendinize örnek almayın. “Namaz kılmıyorum ama böyle de yanlış işler yapmıyorum” diyerek kendinizi kandırmayın. Doğrusu, ibadetleri yapın, yanlıştan da uzak durun. Kalbinizi temiz tutmaya çalışmanız veya kalbinizin temiz olması, sizi ibadetlerden muaf tutmaz.
İbadetlerini layıkıyla yerine getiren bir Müslüman zaten aleme ter temiz bakar.
Arif olana sözün özü yeter.
Görmek isteyen bir zerrede hakikati bulur; görmek istemeyen ise aleme bakar da zerre hakikate ulaşamaz.
Gününüz, geceniz hayrolsun sevgili kardeşim.